بازی Tom Clancy's Rainbow Six Siege - پلی استیشن 4

به بررسی و نقد بازی rainbow six siege می‌پردازیم. برای معرفی باید بهتون بگم که شرکت ubisoft مدت ها پیش با ساخت Rainbow به شرکت های سازنده بازی های برتر شوتر پیوست و با عرضه نسخه rainbow six vegas 2 کار خودش را ادامه داد اما بعد از این مدت طولانی هیچ خبری از نسخه های جدید این بازی نشد تا اینکه با انتشار نسخه rainbow six patrots نسخه را ادامه داد اما طولی نکشید که انتشار این نسخه کنسل شد و تا الان که این کمپانی بزرگ با نسخه rainbow six siege همراه ما است.

شما می‌توانید تو این بازی از تلاش و حرفه خودتون که باعث یه بازی عالی همراه با هم تیمی‌های خودتون میشه لذت ببرید. این بازی درسته که از گرافیگ خیلی عالی برخوردار نیست ولی مپ‌هایی طراحی شده که شما احساس طبیعی بودن و واقعی بودن مبارزه را تجربه کنید. یکی از نکته‌های مثبت طبیعی کننده این بازی این هست که تقریبا تمام دیوارها و اشیا به طور کامل قابل تخریب هستند که البته شخصیت‌های defender می‌توانند بعضی دیوارها را مقاوم کنند که باز هم این دیوارهای مقاوم شده از دست شخصیت‌های attacker  مثل hibana و termite در امان نیستن  و این باعث شده که شما بتونید به هر روشی که بخواهید بازی رو به اختیار خودتون کنترل کنید و تیم مقابل رو شکست بدید.

شما می‌تونید با استفاده از طناب‌ها از دیوار ها بالا برید، از طریق پنجره‌ها وارد منطقه دشمن بشید که با توجه به طرز بازی کردنتون و حرفه ایی بودنتون می توانید با استفاده از این قابلیت ها، تیم مقابل را غافلگیر کنید و راند رو برنده بشید. این بازی به شدت نیاز به همکاری بین اعضای تیم داره یعنی شما اگر تیمی که با هم همکاری ندارن رو داشته باشید قطعا مقابل تیم حریف شکست می‌خورید و نمی‌تونید لذت بازی را درک کنید.

متاسفانه وقتی بازی در حال جستجو تیم مقابل برای تیم شماست تا بازی آغاز بشه ممکنه تیمی مقابل شما بیفته که هم لول اعضای تیم شما نباشن و این مسابقه رو بسیار سخت بکنه که این از ضعف بازیست.

خب حالا اگر بخوام درباره شخصیت ها یا operatorها بگم باید به این توجه کنیم که این بازی از شخصیت‌های بالایی چه برای attacker ها و چه برای defender ها برخوردار است و هر کدوم از این شخصیت‌ها در طی بازی قابلیت و توانایی‌های خاصی دارن که میتونید از اونا برای ایجاد یه بازی عالی با توجه به استعداد و مهارت خودتون استفاده کنید. یک نکته‌ایی که وجود داره و ممکنه ناراحت کننده باشه اینکه هر شخصیت سلاح مخصوص خودش رو داره و نمی‌تونه از سلاح‌های دیگر شخصیت‌ها استفاده کنه و شما باید سعی کنید با هر شخصیت متناسب با تاکتیک خودش رفتار کنید.

یکی دیگه از قابلیت‌های بازی که میتونه بر هیجان بازی اضافه کنه وجود ربات‌هایی‌ست به نام drone  که attacker  ها توسط این ربات‌های دارای دوربین وارد map  می‌شوند و منطقه دشمن را شناسایی می‌کنن و همچنین defenderها هم از دوربین‌های کار گذاشته شده درون map می‌تونن جای attackerها را شناسایی کنند. طرز استفاده از این دوربین ها تماما به عملکرد شما بعد از شناسایی دشمن از دوربین بستگی داره که چه جوری به دشمن حمله کنید و حتی میشه این دوربین‌ها و drone  ها رو هم تخریب کرد که دشمن نتونه از اون‌ها استفاده کنه.

این بازی از این نظر تبدیل به یه بازی تاکتیکی شده که مثل بازی های تیمی و جنگی دیگر تنها وظیفه شما حمله کردن یا دفاع کردن نیست. شما تو قسمت attacker به صورت مداوم یه کار رو تکرار و یا تنها شلیک نمی‌کنید، بلکه توانایی این را کسب می‌کنید که چه طور از قابلیت شخصیت خودتون به بهترین شکل استفاده کنید و این موضوع متفاوت از اینه که شما بعد از شروع راند تنها به سمت map دشمن هجوم ببرید و به آن شلیک کنید. این نکته بازی است که شما را وادار به یادگیری مهارت و کار تیمی می‌کنه.